Laatst, op weg naar Sabine's Rollershop in Dorsten, viel mijn oog op aanplakbiljetten die her en der in de stad hingen. "Modellbahn Tage – Ausstellung & verkauf" stond er op en dan gaan meteen alle (overweg)belletjes bij mij rinkelen. Onder het rijden kon ik niet direct lezen op welke datum dat deze tentoonstelling/beurs was. In eerste instantie dacht ik dat het op genoemde dag zelf was maar gelukkig bleek het één week later te zijn. Dus dan later nog maar een keertje op en neer naar Dorsten. Nog even en dan gaan ze me nog herkennen in Dorsten...

Vandaag alleen op de motor naar Dorsten. Soms gaat Tineke wel mee naar mijn (model)treinenuitjes, soms ook niet. Om niet weer precies dezelfde route als de week ervoor te krijgen had ik de navigatie maar ingesteld op 'bochtige wegen'. Aangezien dat bijna alle wegen in deze contreien 'immer Gerade aus' gaan stuurt de navi je nu dóór de dorpjes in plaats van erom heen om toch aan de bochtige wegen instelling te voldoen. Nou ja, de route was nu wel grotendeels anders dan de week ervoor en daar was het mij om te doen.

Onderweg wel een paar andere mooie dingen gezien; een mooie wit gepleisterde, ietwat lompe molen in Gross Reken en een mooi kasteel in Lembeck. Bij de molen was een besloten feest aan de gang en het kasteel stond in de steigers dus van beide bezienswaardigheden geen foto's gemaakt.
Daar tussenin reed ik even van de doorgaande provinciale weg af omdat ik op een straatnaambordje "Bahnhofstrasse" zag staan. Treinennerd als ik ben daar dus even gaan kijken en er stond een alleraardigst uit rode baksteen opgetrokken stationnetje. Uiteraard niet meer als zodanig in gebruik; er zit nu een hotel-restaurant in. Beter dat dan slopen, denk ik dan. De weg naar en van het stationnetje ging onder twee mooie – lage – spoorboogtunneltjes door. Leuk leuk leuk!

Rond het middaguur arriveerde ik bij de locatie in Dorsten waar de Modellbahn Tage werd gehouden. Erg mooie plek want het was op het terrein van een oude kolenmijn in één van de vele gebouwen die nog overeind stonden. Alle oude gebouwen hebben ook nieuwe bestemmingen gekregen; o.a. een café, restaurant, theatertje, museum en dus ook een zaal voor beurzen en tentoonstellingen als deze.

Ik had de afgelopen week al geprobeerd om er achter te komen wat voor een karakter deze beurs had maar kon er weinig over vinden. Soms zijn er beurzen met grote commerciële fabrieksbanen van de grote merken, dan weer met clubbanen van modelspoorclubs, vaak van hoog niveau en handelaren in nieuw of gebruikt model materieel.

Qua banen betrof het vier stuks, zowaar drie Nederlandse banen van Nederlandse clubs en een historische Duitse Märklin baan uit 1962. Erg grappig om te zien hoe ze meer dan vijfenvijftig jaar geleden dachten hoe een modelbaan eruit hoort te zien. De treinen en de achterliggende techniek stamden natuurlijk ook uit die tijd, alles piepte, schuurde, rammelde en kraakte aan de treinen. Je kon ruiken dat de baan al meer dan een halve eeuw oud was, errug stoffig.

De handelaren ontstegen niet echt het niveau van een gemiddelde vrijmarkt op koningsdag, geen zand, zeep en soda rekjes of oude boeken, wel modelbouw gerelateerd natuurlijk. Veel oude onderdelen en aftands rollend materieel maar gelukkig ook wel spullen in goede staat, zelfs hier en daar NOS (New Old Stock – Oud maar ongebruikt, 'nieuw' in doos, kan gerust dertig jaar oud zijn) maar er zat niets van mijn gading tussen. Mijn smaak is ook vrij beperkt hoor en ik had net drie dagen ervoor een splinternieuwe NS 1223 lok gekocht, digitaal met alle toeters en bellen, dus een gematigd aankoopbeleid was nu wel op zijn plaats...

Na daar nog een 'Bockwurst im Brötchen" te hebben gegeten vond ik het wel welletjes. Nog even wat foto's in één van de andere (lege) vertrekken van het gebouw gemaakt en ook nog van wat andere kolenmijngerelateerde attributen.

"Naar huis" ingegeven in de navigatie en die schotelde mij vervolgens dezelfde route voor als de heenreis. Dat lag niet in mijn bedoeling. Even de kaart wat uit gezoomd. Verder naar het oosten had niet veel zin, raakte ik alleen maar verder van huis, dan maar naar het westen kijken. Hmm, Wesel leek me wel wat. Een stad met een rivier erdoor vind ik altijd wel wat hebben. Enschede heeft geen rivier, noch veel historische gebouwen en dat vind ik altijd een gemis. Voor de rest is het wel de Parel van Twente, hoor, don't get me wrong.

Dus, op naar Wesel en – omdat ik toch op een treinenmissie was – maar Bahnhofstrasse als bestemming ingegeven. Je bent gek van treinen of je bent het niet, toch? Eenmaal uit Dorsten was het min of meer één lange rechte weg, de B58, die naar Wesel leidde. Een beetje saai maar het rolde wel lekker door. Ik kwam de stad aan de oostkant binnen, fantasieloos met Kentucky Fried Chicken, Lidl en meubelgiganten aan weerskanten van de weg. Wat later reed ik met een brug over het huidige station van Wesel en langs de overblijfselen van een citadel alvorens met een mooie brug over de Lippe en de Rijn te gaan. Deze laatste brug is erg modern en kan zich qua schoonheid meten met de Rijnbrug bij Emmerich. Terwijl ik over deze brug reed zag ik in noordelijke richting de resten van een oude spoorbrug. "Dat moet ik zien!" dacht ik en nam de eerste mogelijkheid om de provinciale weg te verlaten, tweeënhalf kilometer verderop... Met een rood/witte TV-zendmast als baken kon ik enigszins in de buurt komen maar uiteindelijk reed ik veel te ver door want de meeste wegen waren afgesloten voor gemotoriseerd verkeer. Uiteindelijk de motor op de bok gezet en een paar honderd meter over een wandelpad naar de rivier gelopen om mijn positie ten opzichte van de brug een beetje te kunnen bepalen maar ik was al veel te ver doorgereden. Terug naar de motor gelopen en naar huis gebeld dat ik niet op tijd voor het eten thuis zou komen. Even wat drinken uit de topkoffer naar binnen gegoten en net toen ik weg wilde rijden zag ik een auto stoppen bij een woonhuis. De vrouw liet net haar drie Rottweilers uit de auto stappen toen ik haar vroeg of zij wist hoe ik bij de oude brug kon komen. "Der Ruine, meinst Du"? Ja, de ruïne, niet de nieuwe brug. Ik moest weer een heel stuk terug en dan bij een boerderij aan mijn linkerhand linksaf en dat pad helemaal uitrijden. Ik mocht er eigenlijk niet met de motor rijden maar iedereen rijdt er altijd gewoon naar toe, zei ze.

Eenmaal bij het punt aangekomen lag de brug daar in heel zijn – vergane – glorie. Het bruggenhoofd is nog min of meer intact en een tiental pijlers en booggewelven staan nog overeind. Prachtig om te zien. De stalen overspanning – de eigenlijke brug zelf – is er niet meer. Deze is in 1945 door de Duitsers zelf opgeblazen om de opmars van de geallieerden te bemoeilijken. De brug is nooit herbouwd. Het tracé (Boxtel – Wesel) was al langere tijd onrendabel en de lijn is sindsdien opgebroken. In Gennep staat nog een Duitse stoomlocomotief opgesteld als herinnering aan deze ooit belangrijke spoorlijn, in de volksmond het "Duits Lijntje" genoemd. @stierherman weet waarschijnlijk precies wat ik bedoel. Ik had geen camera bij me en alle foto's zijn geschoten met de telefoon. In combinatie met een niet ideale stand van de zon levert dat duidelijk minder mooie plaatjes op. Na een half uurtje rondkijken vond ik het tijd geworden om naar de overkant van deze voormalige brug te gaan.

Na even zoeken kwam ik aan de overkant terecht bij de Brückenpfeiler an der Rheinpromenade. De pijler is hier een uitkijkpunt geworden en biedt in deze bijna 180 graden bocht een magnifiek uitzicht over de Rijn. Vanaf deze pijler is een loopbrug aangelegd die stadinwaarts weer een stukje van de oude spoordijk volgt. Wesel is een relatief kleine stad maar deze kent blijkbaar ook wel een aantal grootstedelijke problemen zoals uit deze dakloze man blijkt (en zijn 'koelkast'). Na een korte rondgang besloot ik hier maar weer vandaan te gaan en richting huis te rijden, het liep al tegen vijven.

Ook nu volgde ik weer grotendeels mijn navigatie met de instelling 'bochtige wegen' en besloot bij één van de eerste gelegenheden te stoppen voor een hapje eten. In het dorpje Brünen zat aan de doorgaande weg een pizzeriaatje en liet ik daar nou het meeste trek in hebben. Daar een salamipizzaatje genomen met een colaatje erbij, want ik moest nog rijden. Na Brünen was Rhede de eerste wat grotere stad die ik passeerde en daarna via Oeding, Vreden, Ottenstein en Alstätte weer bij Enschede-Zuid de grens over en tien minuutjes later stond ik weer bij mij thuis. Niets gekocht qua treinen maar wel wat ervaringen rijker. 

Hieronder wat foto's

---

(Voormalig) stationsgebouw van Reken.


Eén van de twee lage spoortunneltjes in Reken.


Ik was niet de enige op een 'motor roller'.


Deze mooie zaal stond vandaag leeg.


Dus...


Nederlandse spoor N modulebaan met de bruggen over het Amsterdam-Rijnkanaal (A'dam-Weesp).


De hal waar het allemaal gebeurde.


Weet iemand met een mijnwerkersverleden waar deze kettingen voor dienden?


Oude Märklin H0 baan uit 1962...


... met zowaar een monorail!


Lelijk hè, die oude metalen Märklin rails?


Kolenmijn curiosa. Als bloembak...


... of bankje.


Een ander gebouw op het terrein.


Mag ik een lift van u?


Café waar uitsluitend muziek van grammofoonplaten wordt gedraaid.


Alte Rheinbrücke.


Alte Rheinbrücke.


Alte Rheinbrücke .


De nieuwe verkeersbrug gezien onder de oude brug door.


De nieuwe verkeersbrug over de Rijn .


Even ten noorden van Brünen trof ik deze pompoenpiramide aan.


Stoomlocomotief in Gennep (foto Joop Rijndorp @ www.jooprijndorp.nl).

Links

Oude Duitse Rijnbruggen – http://martijnvanvulpen.nl/spoorzoeken/buitenland/177-oude-duitse-rijnbruggen

Wat een verhaal mooi hoor en ook mooie foto's

Groetjes Hans

@Gerhard
Daar werden de kleren van de mijn werkers aan opgehangen...
Leuke foto's overigens

Kiek moar:

In eerste instantie dacht ik dat je mij zat te fukken, @TK E, maar de foto verklaarde alles. Ik had nu een handvat om verder op het Internet te gaan zoeken en heb inmiddels een Duitstalige Wikipedia pagina gevonden welke alles uitlegt.
De ruimte waar de modelspoordagen werd gehouden was in de voormalige 'Waschkaue' van de mijn, een waslokaal voor mijnwerkers.
Thanks voor de uitleg.
Een mens is nooit te oud om te leren...

https://de.wikipedia.org/wiki/Kaue

De ''Eisenbahnbrücke'' bij Wesel uit 1872 is idd op 10 maart 1945 door de moffen zelf opgeblazen en was oorspronkelijk maarliefst 1950 meter lang waarvan 770 meter met een stalen bogenoverspanning. In tegenstelling tot de maasbrug bij Gennep die maar 310 meter lang was. De Locomotief die sommigen van ons bij Gennep wel eens hebben gezien is daar in 1982 neergezet.

De nieuwe brug op de achtergrond heb ik op de terugweg van mijn eerste Teutoburgerwald-weekend al onder de wielen gehad toen ik vanuit Münster de terugweg naar huis nam.

Je hebt je weer kostelijk vermaakt Herr Gerhard. Misschien een keer samen met deze treintjesgek op pad om nog wat vergane glorie te spotten 

Leuk om te zien.

Dank voor het delen.

Soms......spreek ik wel de waarheid.......jazekers......soms.....

Mooi verslag en foto's

Je heb er een mooie dag van gemaakt

Mtvrgrt kees

Eric L. We rijden wel eens mee met de stoomtrein die tussen Boekelo en Haaksbergen tjoekt. Zeker leuk om dat af en toe te beleven.

Citaat van: Eric L op 5 oktober, 2018
Een mooi verhaal Herr Gerhard!
Wil je wel eens met een oude stoomtrein meerijden?
Dat kan op de Veluwe.
Vanaf Beekbergen gaat vaak de VSM  rijden.
Lijntje naar het station in Dieren.
Vroeger ook eens gedaan met vrouw en kids.
Erg leuk!

https://www.stoomtrein.org/

Ik ben daar tussen Beekbergen en Loenen vroeger met mijn ouders op vakantie geweest. Stuivers op de rails gelegd als hij aan kwam rijden en uiteraard vanonder het A50 viaduct opgestapt om mee te rijden naar Apeldoorn. Toen had deze stoomtrein nog voorrang op de overwegen zoals alle andere treinen. Later toen ik met Myranda een keer ben meegeweest vanuit Dieren bleek dat hij bij elke overweg moet stoppen en er mensen met vlaggen op de overweg moeten gaan staan net als bij de Draisine tussen Groesbeek en Kleve. Erg jammer want nu is het meer optrekken en stilstaan dan lekker rijden met deze mooie VSM stoomtrein. Ik ga ieder jaar voor het verzamelen van de rit naar het Teutoburgerwald in Beekbergen vooraf nog ff kijken bij de remise van de VSM in Lieren waar ze staan opgesteld 

Leuke verhalen van oude herinneringen en leuk om zo iets nog eens dunnetjes over te doen.