Hier komen de verslagen.

Om 5:45 uur vertrokken uit Haaksbergen,richting Ede.
Ik vertrok in het donker en zag het langzaam aan licht worden.
In combinatie met wat mist en de nevel over de weilanden een prachtig schouwspel.
Ik zou eigenlijk de IJssel over gaan,via Olbergen en Dieren,maar mijn navigatie had andere plannen.
Ook goed,het bezorgde mij een mooie rit,waarbij ik bij Doesburg de IJssel over ging.
Eenmaal aangekomen op de lokatie,was het al aardig druk,en helaas mochten we niet parkeren op de parkeerplaats van Juffrouw Tok.
Maar goed,er waren vakken ingedeeld,langs de weg,en zo konden we de scooters daar parkeren.
Machtig mooi,was het voorbij vliegen van de Spitfire en de droppings van de parachutisten.
Het zonnetje werd een zon,en dat was goed te merken,pfffff.
We hadden het weer lekker mee,gaandeweg werd het steeds drukker,en liepen we weer terug.
In de drukte Wouter,Herman en Michael kwijt geraakt.
Geprobeerd te appen,maar het dataverkeer lag ter plaatse ook even plat.
Bellen ging wel,en zodoende belde Wouter mij op,om naar de scooters te lopen.
Daar trof ik Herman aan,en samen zijn we weg gereden.
Michael was al richting huis gereden,en spoedig troffen we Wouter aan.
Na wat diverse stops,voor bezienswaardigheden en de hongerige magen te vullen,(Jeetje,wat een enorme schnitzel!) zijn we richting huis gereden.
Rond 20:30 uur was ik thuis.
Het verbruik van de Aprilia lag rond de 1:48 tot 1:53,geen slechte score

Leuk verslag Jan! En wat een mooi schouwspel heb je vastgelegd!

Hier dan mijn verslag.

Rond 7 uur heb ik de Sym de sporen gegeven zo dat ik ruim de tijd zou hebben om bij de Ginkels hei te zijn. Ik was Deventer nog niet uit of de Garmin begon kuren te krijgen. Maar dat was zo opgelost. Het was een koude maar mooie heen rit en ik heb halve wege toch maar een korte pauze in gelast. Mijn knie begon zeer te doen van de kou en heb langs de A50 op de paralelweg een mooi plekje in de zon uitgezocht.




Hierna in een keer doorgereden naar Ede. Wat een mensen massa was dat.






Na elkaar hallo gezegd te hebben zijn we de hei opgegaan.

We stonden net op een plek waar we alles goed konden zien toen er een Spitfire over kwam razen. Het was een oude Nederlandse Spitfire wat de registratie H25 had toen hij nog actief was voor de luchtmacht.

Niet veel later kwamen de springers aan de beurt.
























Ook was opa met zijn oude Zundapp aanwezig




Mijn knei begon aardig pijn en heb besloten om het toertje niet mee te rijden en naar huis te gaan. Toen wij richting de scooters liepen was er bijna geen doorkomen aan. een hoop mensen gingen toen al weg. We konden de weg niet oversteken omdat de koning net was aangekomen en we moesten wachten tot zijn auto en de begeleiding weg was maar dit duurde lang en werd de weg vrij gegeven om over te steken.






Ik heb hier al jaren heen gewild en nu bood de mogelijkheid zich aan om het doen. Ook omdat ik in Ede-Wageningen gelegerd heb gezeten en op de hei menig oefening heb gehad.

Ik wil Wouter, Jan en Herman bedanken voor hun gezelligheid en misschien ga ik volgend jaar wel weer.

Nog de statistieken:

Gister een geweldige emotionele en indrukwekkende dag beleeft in Gelderland bij de herdenkingen van Market Garden  begonnen in Ede op de Ginkelse heide(nog nooit zo druk meegemaakt )en werd ook tegengehouden wat nergens op slaat omdat op de site stond dat het van de arnhemse kant bereikbaar was dus stiekem het fietspad genomen en gewoon op tempo van de fietsers meegereden en het laatste stuk meegelift met een motorgroep van 80  veteranen uit ned en Engeland en kon gewoon ruim parkeren zo'n 300 m voor het evenementen terrein ik had een airborntour in elkaar gezet dus die moest wel doorgaan Michael,herman en jan  stonden daar al te wachten en die hadden het wat makkelijker met de bromscooters .
Eerst de herdenking op de Edense of Ginkelse heide een geweldig spektakel met 1000 parachutisten het blijft een machtig gezicht en beter weer konden we niet treffen
























het officiële gedeelte met onze koning hebben we helaas overgeslagen
terug bij de scooter de tour opgestart met echt het gevoel we zien wel wat we tegenkomen via Wolfheze waar we al direct moesten omrijden omdat er een optocht van 200 legervoertuigen werd opgesteld in de straat waar we doorheen moesten maar we kwamen in heelsum weer onderlangs de rijn terecht met een afdaling van 10% om van daar naar Oosterbeek te rijden met natuurlijk Hotel Hartenstein hier heel veel Engelsen en Polen en waar ook een Engelse herdenking begon maar inmiddels zo heet dat de militairen bij bosjes omvielen door de hitte bevangen  maar er werd gelukkig tegen het protocol in veel water gedeeld indrukwekkend ook omdat de vliegtuigen die mee deden met de middagdroppingen in Ede precies daar keerde en de lucht was zo kraakhelder
Was een machtig gezicht met die vliegtuigen zo laag over en het paste mooi bij de herdenking










Hierna natuurlijk door naar Arnhem waar het allemaal om draaide de beroemde brug nu John Frost brug



Alleen het 2e Bataljon onder leiding van  Luitenant-Kolonel John Frost wist de brug te bereiken. Om 19.30 uur op 17 september nam dit bataljon de noordelijke oprit van de brug in maar al snel werden de Britten omsingeld. Het kleine groepje van zo'n 700 man was zwaar in de minderheid en moest aanvallen van twee Duitse pantserdivisies zien af te slaan. Ondanks al deze moeilijkheden slaagden de Britten erin de brug vier dagen vast te houden.
Indrukwekkend om over deze brug te rijden hier ook zeer veel Engelsen waarvan sommige ook in tranen waren
Aan de andere zijde naar de rijndijk richting Driel
Waar de Polen uiteindelijk gedropt zijn i.p.v. aan de andere zijde hier ook een grote Herdenking met een geheel Pools karakter





Via Heteren zijn we de Rijn weer overgestoken richting Renkum waar we wat zouden gaan eten aan de rand van de renkumse heide waar een heel kampement was opgeslagen met historische voertuigen  ook hier werden we verrast met een dropping van parachutisten die in 3 raids uit een oude Dakota sprongen







Hierna wilde Herman en Jan  graag naar Wageningen naar hotel de Wereld  waar volgend jaar de capitulatie van de oorlog is getekend 80 jaar geleden op 5 mei



Daarna was het tijd om terug te keren naar Ede maar bij de veerpont over de rijn hebben we afscheid genomen van Herman en ben ik samen met Jan via Bennekom en Ede terug gereden naar bijna het beginpunt maar dan aan de Edense kant en zat onze tour erop
Bij deze Sherman tank

Deze dag en tour zal ik in tegenstelling tot de andere touren met weinig woorden beschrijven om de simpele rede dat het eigenlijk niet echt in woorden te beschrijven is. Je moet erbij geweest zijn om hetgeen waar het echt om gaat te ervaren.....
Tijdens het aanrijden naar de Ginkelse heide passeerde ik het kamp in ''Veur Lent'' zoals het nu heet. Het ligt op de noordelijke oever van de Waal van waaruit de oversteek van de waal met bootjes opnieuw werd gemaakt door o.a. nabestaanden van hen die daar daadwerkelijk deze oversteek hebben gemaakt.



Aangekomen op de Ginkelse heide een grote belangstelling voor de para's die daar massaal zouden gaan springen.











Toen we terugliepen naar onze scooters kwamen we door de grote drukte bij de ingang diverse mensen tegen met veel onderscheidingen, waaronder in mijn ogen een van de belangrijkste die daar nog aanwezig mocht zijn op zijn leeftijd.....
De man links op de foto keek ik aan op nog geen 3 meter afstand...



Na de Ginkelse heide een stop bij voormalig Hotel Hartenstein in Oosterbeek. De plek waar tot op het laatst gevochten is nadat ze geheel waren omsingeld. In het donker zijn ze erin geslaagd om een ontsnappingsroute te vinden richting de oever van de rijn waar ze door de Polen onder leiding van Generaal Sosabowski werden ontzet en overgezet  naar Driel in de Betuwe.





Tijdens een herdenking en onthulling van een nieuw monument, bijgewoond door o.a. Britse, Franse en Nederlandse militairen kwamen de grote vliegtuigen met de para's overvliegen wat een voelbaar tafereel opleverde.













Tijdens onze tour vanuit Oosterbeek naar de John Frostbrug in Arnhem zag je overal mensen langs een groot deel van de route wachtend op de stoet van meer dan 200 militaire voertuigen van weleer die vanuit Wolfheze daar langs zou komen. In Arnhem reden we langs de Eusebiuskerk en vlaklangs het Airborneplein, beter bekend als de Berenkuil, de John Frostbrug op. Via Elden reden we over de rijndijk naar Driel waar ook een ceremonie gaande was. Daar uiteraard heel veel aandacht voor de inzet van de Polen tijdens de operatie Market Garden.



Toen door naar Renkum waar eveneens een grote opkomst van belangstellenden was voor de para's die ook daar sprongen. Ook daar zijn tijdens de operatie ''gliders'' geland.











Na een hap eten aldaar door naar Hotel ''De Wereld'' in Wageningen.



Daar nam ik afscheid van Wouter en Jan omdat ik 's avonds nog een afspraak had die ik anders niet zou redden.

Zoals ik in het begin al schreef een zeer indrukwekkende ''tour''dag die ik niet had willen missen.


Wouter bedankt voor de tour die ons langs deze gedenkwaardige plekken voerde, ik ben er nog steeds van onder de indruk.

Groet Herman

Mooie verslagen en foto's, bedankt voor het delen.