Mooi verslag en foto,s

Het is perfecte vakmanschap welke zijn tijd al ver vooruit was.

Mtvrgrt kees

   
• Vrijdagavond het zonsondergangsmeetinkje in Almere laten schieten
• Ondanks andere plannen van mijn baas dus toch nog een vrije zaterdag
• Het was erg mooi weer
• En bij ons kriebelde iets waarbij krabben niet helpt

Wat doe je dan? Juist, je maakt het Grijze Grommende Gevaarte wakker en rijdt daarmee een leuk ommetje.
Waarheen?
Nou, voor mijn werk als vrachtwagenchauffeur kom ik met enige regelmaat in Werlte, een plaatsje in het Duitse Emsland op zo'n 100 kilometer van huis. Daar zit een grote trailerfabrikant (Krone) waar we dan fabrieksnieuwe trailers op halen en die vervolgens bij de klant of bij ons zelf in Oldenzaal afkoppelen. Werlte ligt relatief ver van de dichtstbijzijnde snelweg dus je moet altijd best wel een stukje door landelijk gebied om er te komen en om er weer weg te komen. Tijdens een van deze ritjes reed ik langs een alleraardigst molentje in Hüven; je truck aan de kant zetten en even rustig de toerist uithangen was geen optie dus dit molentje kwam op het things-to-do-before-I-die-lijstje dat ik in mijn achterhoofd bijhoud.

Deze impulsieve rit was dus niet echt voorbereid dus slechts gewapend met een flesje water, wat brood en de bestemming in de navigatie gingen we op pad. Op deze zaterdag voor Pasen was het niet bijzonder druk onderweg dus lekker doorrollen over de provinciale- en Bundeswegen. Doordat we snelwegen links lieten liggen was het alleen af en toe een beetje aanschuiven in de wat grotere steden. In Haselünne nog even langs het treinstation gereden waar de spoorwegvrienden van het Hasetal hun locloods en opstelterrein hebben voor hun museumspoorwegmaterieel (http://www.eisenbahnfreunde-hasetal.net) maar de stoomloc stond binnen in de loods, alleen de houten rijtuigen stonden buiten. We hebben niet eens de moeite genomen om van de fiets te stappen en zijn meteen doorgereden naar ons reisdoel, de molen in Hüven.


De Hüvener Mühle

Of de molen mooi is of niet, daar valt over te discussiëren, maar ontzettend grappig vind ik 'm wel. Alles lijkt schots en scheef te zitten en niet de juiste proporties te hebben. Reden waarom wij steeds met het huis van de Wemels uit de Harry Potter films in ons hoofd zaten. We hadden de Burgman geparkeerd op de parkeerplaats van het nabij gelegen restaurant en liepen terug om de molen van de buitenkant te gaan bekijken. Daarna hadden we het plan om Kaffee mit Apfelküchen bij het restaurant te nemen en dan daarna het interieur van de molen te bekijken. Helaas was het restaurant in dit tijdvak van het jaar nog gesloten. We waren al op het terras gaan zitten, doh! Alles zag er 'open' uit; de tafels en stoelen waren niet met sloten en kabels tegen diefstal aan elkaar gemaakt, de bierviltjes lagen op de tafeltjes en zelfs de vaasjes met bloemen ontbraken niet. Toen mijn oog op een A4-tje met openingstijden viel zag ik dat we voor ons zelf moesten gaan zorgen dus stonden we op en liepen we naar onze scooter en deden ons te goed aan ons eigen water en brood. Dat klinkt negatiever als dat het in werkelijkheid was want we hadden best wel lekker brood bij ons!


Motoren zijn hier welkom. Makkelijk lullen wanneer je de tent gesloten houdt...

Bij de molen zat ook een klein modern bijgebouwtje waarin een kleine ruimte met souveniertjes was gevestigd, een kassa waar je de kaartjes voor toegang tot de binnenkant van de molen kon kopen en waar de toiletten waren.

De molen deur stond open, alleen een eenvoudig klaphekje belemmerde nog de toegang. Wij waren op dit moment de enigen die in en bij de molen waren. Binnenin was het behoorlijk donker, alleen een openstaand luikje en talloze kieren in het dak brachten daglicht naar binnen. Natuurlijk op de begane grond zakken met graan, een weegschaal, een slijpsteen, zeefkisten, en spullen om zakken meel af te vullen. Een etage hoger bevonden zich de molenstenen en natuurlijk het hele tandwielenstelsel dat de binnenkant van molens zo karakteriseert en mij boeit. Helaas was het nu geen draaidag. We klommen via oude smalle trapjes nog een paar etages hoger maar aan de allerhoogste etage hebben we ons maar niet gewaagd. Deze was alleen te bereiken via een losstaand laddertje, nee, dank je wel. Altijd wanneer ik zoiets als dit bezoek realiseer ik me weer in wat voor een tijd we nu leven; alles wat we nu willen is te bereiken door een simpele druk op de knop. In de tijd waarin deze molen is gebouwd had je nog geen elektrisch licht of gereedschap, verwarming, telefoon. Geen auto's, treinen of vliegtuigen. Geen koelkasten, magnetron of airfryers. Vooral jongeren kunnen het vaak niet vatten hoe het is om zonder al deze moderne dingen te leven. Mensen van mijn leeftijd kunnen zich vaak nog wel iets uit het 'steenen tydperck' herinneren.


De cursus Paaldansen voor beginners is zo juist begonnen.

Na al dit moois te hebben aanschouwd verlieten we de molen maar weer en gingen weer huiswaarts. We kozen een iets andere route door eerst een stukje noordwaarts te gaan. Ook stond een konditorei of restaurant op ons wensenlijstje want dat we bij het restaurant bij de molen voor een dichte deur stonden zat bij ons nog steeds niet lekker...

Door dit gedeelte van Duitsland loopt ook de zogenaamde Straße der Megalithkultur (http://www.strassedermegalithkultur.de), een route langs 70(!) hunebedden en andere Grotesteencultuur gerelateerde bouwwerken. Het wemelt er hier van. Niet vreemd want dit gebied ligt dichtbij Drente, de provincie in Nederland die ook veel hunebedden herbergt. Bij één van deze 70 zijn we even gestopt en effe de benen gestrekt en wat foto's gemaakt.


Hunebed

Het was qua weer een ontzettend mooie dag. Wachten voor een rood verkeerslicht zorgde voor een behoorlijke temperatuurstijging in je motorpak. Gelukkig is mijn motorbroek voorzien van plasgootjes en andere manieren van waterafvoer... Pfff, wat warm. In Geeste vonden we uiteindelijk de door ons zo gewenste Konditorei. Allebei wat te drinken en wat gebak erbij. Lekker!!! Daarna nog een ijsje om het helemaal af te maken. Vervolgens reden we weer huiswaarts. Toen we na Nordhorn bij Denekamp de grens over gingen opperde ik om nog een pannenkoekie te scoren bij pannenkoekenhuis Bolle Jan. Ondanks dat het nog een beetje te vroeg voor een volledige maaltijd was hebben we het toch maar weer gedaan. Toen onze buikjes weer gevuld waren werd het toch echt tijd om naar huis te gaan. Toch nog 186 kilometer gereden vandaag. Niet slecht voor onverwacht ritje op een even onverwachte vrije zaterdag.

Mooie rit geweest en leuke foto's en een leuk verslag

Groetjes Hans

Euhhmmm, ff of-topic, staat Tineke daar niet met een paal te sjansen of te staan paaldansen?

Het is een prachtig verslag en als daar een tour van komt, meld ik me daar voorbaat bij aan.

Grtz E1

wij hebben weer genoten van jullie foto materiaal en de verslag geving

ons dank hier voor

Citaat van: Edwin de Eerste op 22 april, 2019Het is een prachtig verslag en als daar een tour van komt, meld ik me daar voorbaat bij aan.

Tsja, een tour. Ik denk dat het een beetje lastig te realiseren is. Niet de tour op zich. Voor ons ligt het min of meer om de hoek. Ik denk dat de meesten een flinke aanrijdroute nodig zullen hebben en dan ook weer terug. Als ik er een tour omheen organiseer zal deze waarschijnlijk ergens in Twente beginnen en eindigen, zoals gezegd een dikke 180 kilometer. De meesten zullen er dan een twee- of driedaagse van moeten maken. Ik weet niet of er dan nog belangstelling voor is.
Optie is misschien om er zelf een keertje gaan kijken. Het adres is Hüvener Mühle 12, 49751 Hüven, Duitsland.