Het was prachtig weer vandaag dus het leek ons een prima idee om een stukje te gaan touren. Maar ja, waar heen? Na wat verschillende opties besproken te hebben kwam Gerhard met het idee om naar een mooi plekje in Duitsland te rijden waar hij zeer over te spreken was. Ik was er nog nooit geweest, dus dat klonk als muziek in de oren. We besloten om met de motor te gaan. Die hadden we net een weekje geleden terug van een beurtje en dan wil je 'em graag even uitproberen. Nou, hij reed weer als een tierelier.

Rond 9.15 uur stapten we op de motor. Ik achterop. Lekker veel tijd om om me heen te kijken in plaats van op de weg. We reden eerst richting Oldenzaal, daarna Denekamp en bij Nordhorn de grens over. Dwars door het stadje heen en zo reden we steeds noordelijker. Geen snelwegen maar wel Bundesstrassen, te vergelijken met onze provinciale wegen. Na iets minder dan twee uurtjes rijden waren we op plaats van bestemming.

Op het parkeerplaatsje stonden 5 Nederlandse campers en verder was het er rustig. Erg rustig, wat mij verbaasde op deze mooie zaterdag. Na de motor geparkeerd te hebben liepen we richting de Hüvenermühle waar het ons om te doen was. Een molen dat zowel een wind- als een watermolen is. Bijzonder in zijn soort.







Ondanks dat het er toch heel anders uitziet moesten we allebei aan the shrieking shack (het krijsende krot)* uit de Harry Potter films denken. Maar het zou ook in andere sp(r)ookjes kunnen fungeren. We liepen een rondje rond de molen. Maar we kregen trek dus gingen we naar het terras een stukje verderop. Helaas bleek dat in april om deze tijd nog dicht te zijn. Dat was wel jammer. Maar goed, we hadden zelf wel wat eten mee genomen. Dus even terug gelopen naar de motor en daar een broodje opgepeuzeld en wat gedronken. De Campers vertrokken weer en wij bleven als enige over op de parkeerplaats.

Daarna nogmaals naar de molen. Nu kaartjes gekocht om de molen aan de binnenkant te bekijken. De benedenverdieping was niet zo groot. Hé, er is een trap naar boven. Eenmaal een etage hoger kon je nog een stukje hoger.... en nog een stukje hoger. Het werd steeds kleiner en krapper. Alleen door de kieren kwam wat licht binnen. De laatste trap die wij konden zien zijn we niet opgegaan, bovenaan die trap was er niet echt een vloer maar een paar brede balken waar je op kon staan. Nee, daar waag ik me liever niet aan. We zijn dus weer die steile trappetjes afgegaan.













Eenmaal weer buiten hebben we een ruimer rondje om de molen gelopen. Ook het bruggetje bij het beekje/riviertje overgestoken. Wat was het hier heerlijk vertoeven. We hebben er even op een bankje gezeten voor we weer besloten om terug te keren naar de motor.





We wilden niet dezelfde weg terug rijden als we gekomen waren, dus eerst een stukje noordelijker rijden, dan een stukje naar west en dan weer naar zuid.



De blauwe lijn heen, de meest westelijke grijze lijn weer terug. (Ongeveer dan, want deze foto is van google maps, maar komt redelijk overeen met wat we gereden hebben.)

De omgeving was er prachtig, veel bossen en heide en..... hé een hunebed. Nou ja, een kleintje dan. Daar snel een stop gemaakt op het naastgelegen fietspad (achteraf bleek er een klein stukje verderop een parkeerplaats te zijn. Maar ja, weet alles maar eens van te voren). Na even rondgelopen te hebben en wat foto's gemaakt te hebben gingen we weer verder.







We waren op zoek naar een plek waar we wat konden nuttigen. Maar op de route duurde het even voor we iets tegenkwamen. In het plaatsje Geeste zagen we een bakkertje met terras. Lekker gesmikkeld van het heerlijke Duitse gebak. (Heel even waande ik me al een beetje in het Weserbergland).



Bij Nordhorn weer de grens over en toen we in de buurt van Denekamp waren vroeg Gerhard of ik zin had om een pannenkoekje te eten bij Bolle Jan in Denekamp. Ach waarom ook niet. Scheelt weer thuis koken. Na de pannenkoek weer verder en rond de klok van vijven stalden we de motor weer in de parkeergarage onder onze flat. Wat een heerlijk dag is het geweest.

* Het Krijsende krot moet het huis van de familie Wemel zijn. Ik laat deze fout in het verslag staan omdat we tijdens het rondlopen daar, wel degelijk het krijsende krot noemden, terwijl we in gedachten het huis van de Wemels voor ons zagen.

Mooie foto's en een leuk verslag

Groetjes Hans

Dank voor het delen van de foto's en het verslag.
Zo te zien hebben jullie ervan genoten.

Jullie hebben de dag geplukt 

Mtvrgrt kees

Prachtige foto's! Zo te zien een dag goed besteed.

Als ik die molen zie, doet het mij meer denken aan het huis van de familie Weasley.

Citaat van: Pierewaaier op 20 april, 2019
Als ik die molen zie, doet het mij meer denken aan het huis van de familie Weasley.

Gek genoeg hadden we het vandaag over the shrieking shack, maar je hebt gelijk dat het op het huis van de familie Weasley lijkt en niet op the shrieking shack. Hier een foto van the Weasley house (het huis van de familie Wemel).

Mooie dag geweest mensen.

Na wat googelen ben ik erachter gekomen dat de combinatie wind en watermolen niet helemaal uniek is.

In eigen land staat de Kildonkse molen. Toch vind ik de bouwwijze van de Hüvenermühle veel mooier!

Het lijkt wel een sprookje als ik het zo zie en idd ook ik dacht aan het huisje van de Weasley's uit Harry Potter. Mooie foto's en goed om te lezen dat ook jullie de dag geplukt hebben.

Groet Herman

Hier nog steeds niet rijden van de Arts dus dan maar zo genieten.
Tinneke bedank voor het delen en je verslag.

Dat was even een mooi toertje en ook nog met bijbehorende foto's en verhaal.

Bedankt voor het delen hiervan.

Mooi verslag Tineke en mooie foto's.
Gr anton

gerard en tineke is het mischien dat wij  een harry potter tour in nedereland van jullie kunnen verwachten

Ik blijf de techniek van een molen prachtig vinden....vooral als ze tijdens de bouw ineens kwamen van
"Van oh....we zijn de molen vergeten.
Ach dan plaatsen we die gewoon toch op het dak"
Geweldig en leuk om eens een keer te bekijken.
Top gedaan saampjes...

Dat is bouwkunst, wat de klok slaat. Het straalt warmte, knusheid en vakmanschap uit. Deze molen wil ik met mijn eigen ogen een keer bewonderen in het echie.
Hartstikke bedankt voor deze prachtige verslag en hoop dat een tourtocht daar naar toe binnenkort gerealiseerd wordt.

Grtz E1